Wie aan ballet denkt, denkt aan mooie kostuums, sprookjesachtige figuren en zwevende ballerina's. Maar ook aan bloed, zweet en tranen. Het leven van een balletdanser is niet makkelijk. Dagenlang trainen en je uit de naad werken om een plaats te veroveren in de harde, elitaire danswereld.

Daarbij komt ook nog, dat topdansers in België niet ten volle gewaardeerd worden. "Ballet is echt een topsport, en veel mensen hebben daar geen benul van", zegt Wim Vanlessen, principal danser van het Ballet van Vlaanderen. Wat maakt dit beroep zo speciaal? Hoe voelt het om danser te zijn? Ik vroeg Vanlessen hoe hij zelf denkt over zijn beroep.

Sinds 2004 is Vanlessen één van de vier principals bij het Ballet van Vlaanderen. Hij danste onder meer de hoofdrol in Het Zwanenmeer, Doornroosje, Giselle en Onegin. Ook werkte hij met gerenommeerde choreografen zoals William Forsythe, David Dawson en Jorma Elo.

Je ziet meteen dat hij heel gepassioneerd is over zijn beroep. Na de les begint hij, kersentaartje in de hand, enthousiast te vertellen. Over hoe zijn balletcarrière onverwachts startte: "Ik ben als kind op mijn derde of vierde jaar begonnen met gymnastiek, omdat ik een hyperactieve jongen was, heel fysiek. Ik zat daar als enige jongen tussen veel meisjes, en het heeft mij fysiek heel soepel gemaakt. Toen ik 10 jaar was, ontmoette ik een balletlerares. Zij raadde mij aan om auditie te doen bij de Koninklijke Balletschool. Dus toen ik 12 was, stond ik daar, niet goed wetend of ik erdoor ging zijn of niet. Ik had eigenlijk iets van: we zien wel wat er komt. De auditie was goed, en ik kon mijn opleiding starten. Vanaf dan heb ik er eigenlijk niet meer over nagedacht, ik ben er echt ingetuimeld."

Woelige periode

Vanlessen heeft al een succesvolle carrière achter de rug. Na 18 jaar dansen, is hij nog niet van plan om te stoppen. "Ik wil zeker verder dansen. Maar, misschien weet je het al, het is hier een woelige periode (Kathryn Bennetts, de artistiek directeur, stapt op, nvdr). Ik denk wel dat ik sowieso nog iets te bieden heb in de danswereld, hier of elders."

Talent en een sterk karakter

Het leven van een balletdanser is dag in dag uit hard trainen. Bij de repetitie blijkt al hoe elke danser tot het uiterste gaat om perfectie te bereiken. Maar ook mentaal is het heel zwaar. "De danswereld is hard in die zin dat jij als persoon heel belangrijk bent. Voor de een ben je goed, voor de ander minder. Je wordt voortdurend onzeker gemaakt over jezelf, en dus moet je sterk zijn."

Vanlessen is ook van mening dat niet iedereen het beroep aankan. "Er zijn veel mensen met talent. Maar hoe je omgaat met slechte momenten is wat je tekent als danser, dansers die dat kunnen vind je niet veel. Het is zeker niet makkelijk, ook al niet, omdat je maar een korte carrière hebt."

Een goede danser bezit volgens Vanlessen twee eigenschappen: talent, maar ook een heel sterk karakter. En danstalent, kan je dat leren? Vanlessen denkt dat je sowieso met talent geboren wordt, dat kan je niet aanleren. Je moet zeker een basis hebben. En ook een goede fysiek, 'doorgestrekte' benen, 'goede' voeten,... "Maar er kan wel altijd wat bijgeschaafd worden. Ballet is niet voor iedereen. En er is ook wereldwijd hetzelfde niveau. Je kan het niet een beetje minder goed doen, omdat de ballettaal strikt vastgelegd is. Als je minder goed danst, het niet op de perfecte manier doet, val je door de mand."

Een rijke leefwereld

Voor dansers is het ook niet altijd even simpel om rond te komen. "Je krijgt wel een vast salaris, maar het is vooral moeilijk omdat je in contact komt met een zeer welvarende wereld." Als danser vertoef je vaak onder meer begoede mensen, met een duurdere levensstijl, en je reist veel. "De danswereld is een rijke leefwereld."

En dan zijn er nog de blessures. Hoe ga je daar mee om? "Vroeger veel minder goed dan nu. Ik was toen nog bezig met het uitbouwen van mijn carrière, met het bereiken van mijn doel. Nu, omdat ik weet waar ik sta, staat het even stil door mijn blessure." Vanlessen vindt het jammer, maar hij kan het accepteren.

Meer erkenning voor topdansers

Het meest lastige aan zijn beroep vindt Vanlessen echter dat topdansers in België niet ten volle gewaardeerd worden. "Ballet is echt een topsport, en veel mensen hebben er gewoon geen benul van. Maar het is toch wel iets speciaals, danser zijn. Je ziet nu dat dansers van So You Think You Can Dance meteen gemediatiseerd worden. Maar er wordt veel minder aandacht geschonken aan professionelen, die er heel hard voor moeten werken."

Er wordt dus weinig aan gedaan. Vooral in België, over de rest van de wereld is dat beter. Daarom wil Vanlessen na een lange carrière ook iets teruggeven. Hij wil graag dans promoten, zodat balletdansers meer erkenning krijgen.

Als je zot wil doen, doe je zot, en als je wil feesten, ga je feesten

Ballet is natuurlijk een artistieke wereld. Vanlesssen ziet ballet ook als een manier om te reizen, om mensen te leren kennen... Zo is hij in contact gekomen met veel interessante mensen, zowel artistiek als politiek. En hij werd goed bevonden, omdat hij een danser is.

"Langs de ene kant is het een heel gedisciplineerde wereld, maar langs de andere kant is het ook een hele artistieke, zotte wereld. Als je zot wil doen, doe je zot, als je wil feesten, ga je feesten,... Iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is. Klein, groot, dik, dun, gay, straight, zwart, wit... We hebben een hele open minded manier van met elkaar omgaan. Dat is een hele mooie eigenschap, en het is heel fijn dat ik zo kan omgaan met die mensen in mijn leefwereld."

Rozengeur en maneschijn

Vanlessen is heel gelukkig in zijn beroep. Nu het einde van zijn carrière stilaan in zicht komt, vraagt hij zich af: wat wil ik nu doen? "Dan besef ik dat ik daar eigenlijk nooit over heb hoeven nadenken. Ik heb nooit keuzes hoeven maken, ik heb nooit iets anders gewild. Sommige mensen zeggen: 'Je hebt geluk gehad'. Ja, denk ik dan, maar het is niet altijd rozengeur en maneschijn."

"Natuurlijk is het ook heel fijn om erkenning te krijgen, dat heb je zeker niet bij elk beroep. Na de voorstelling krijg je applaus, mensen komen naar je toe om te zeggen dat ze het zo mooi vonden, dat je zo goed hebt gedanst... Dat is heel fijn, daar doe je het voor."

Wim Vanlessen vertolkt de hoofdrol in Onegin, een passioneel liefdesdrama dat al heel positief werd ontvangen bij pers en publiek. Van 7 tot en met 10 juni kan je hem zien dansen in de Stadsschouwburg van Antwerpen.
Tickets en informatie op www.musichall.be of via het telefoonnummer 0900 69 900.

© 2012 - StampMedia - Noa Van Tichel


Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 02/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 02/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 02/05/2012