Ook in het voorbije jaar ontpopten de kandidaten van De Slimste Mens ter Wereld zich maandenlang tot kampioenen in het zoeken van trefwoorden. Maar wat als ze zichzelf op identieke wijze moeten omschrijven? Met die vraag klopte ik aan bij Aster Nzeyimana, de benjamin van het quizstel. Vervolgens zoomden we samen uitgebreid in op het antwoordenkwintet.

Aster Nzeyimana is een rijzende ster in medialand. De amper 22-jarige jongeman is nu al een vaste radiostem bij MNM en een volwaardig lid op de Sporza-redactie. Daarnaast schittert de Gentenaar op Play Sports  als gezicht van het televisieprogramma Fanatico. Knappe adelbrieven voor een twintiger die als rechtenstudent ook nog wekelijks in de universiteitsaula’s opduikt. Enkele dagen voor ons gesprek vroeg ik hem om zichzelf in vijf trefwoorden te omschrijven. Het werd de kapstok voor een aangename babbel met een vree wijze kerel.

 

 

 

Emotioneel

Voor me zit een gelukkige persoon. Dat is Aster altijd al geweest . Een optimist die ook bij een tegenslag het positieve zoekt. Een vrolijke frans met één constante: de mensen met wie hij het best overeenkomt, zijn stuk voor stuk positivo’s. Of hoe gelijke polen elkaar voor één keer wel aantrekken. “Ik vind het moeilijker om doemdenkers te benaderen omdat ik ook hen positief wil maken. Iets wat veel moeite kost en me helaas niet altijd lukt.”

Als totaalplaatje is Aster een enorm emotioneel iemand. Een temperamentvolle gast die in zijn emoties altijd een tikkeltje extremer is dan de gemiddelde mens. Wanneer hij triest is, is hij héél triest. Wanneer hij blij is, is hij door het dolle heen. Wanneer hij kwaad is, kom je best niet in de buurt. Veel emoties tonen doet hem deugd. Maar zo vaak als het een voordeel is, vormt het ook een nadeel.

De mensen rondom Aster kennen hem door en door, maar het aanstormende mediatalent zal zijn emoties zelden tonen aan een wildvreemde. Zijn gevoelens opkroppen, doet hij evenmin: “Op een bepaald moment komt alles hoe dan ook aan de oppervlakte. En de wereld zou een mooiere plek zijn als de mensen allemaal wat extremer zouden zijn in het tonen van hun diepste emoties.”

 

 

Eeuwige denker

Je zou het niet meteen verwachten van een ware gevoelsmens, maar Aster is een eeuwige denker. “Ik heb enorm veel emoties, maar tegelijkertijd is er toch altijd een denkreflex die zich opdringt. Dat zijn twee dingen die wonderwel bij elkaar passen. Mijn emoties zijn vaak sterker dan mijn denken, maar toch zal ik heel zelden iets ondoordachts doen. Ik haat onbezonnen keuzes waarbij je achteraf zou denken dat er iets beter mogelijk was. Mijn hoofd is in feite een emmer vol emoties en mijn denken is het deksel dat erop komt wanneer er iets gebeurt. Dat heeft me al heel ver gebracht, maar anderzijds zorgt dat ook voor veel zorgen.”

“Zo ben ik altijd een enorme twijfelaar geweest. Maar je moet leren om een paar maal foert te zeggen. Op het moment dat je twijfelt, denk je namelijk  echt dat je aan het twijfelen bent over wat je gaat doen. Maar in feite is de basis er al en je weet dat het wel in orde komt.”

“Wat ik gek - en gelukkig - genoeg niet doe, is piekeren. Piekeren is in feite onophoudelijk twijfelen of twijfelen over iets dat niet meer veranderd kan worden. Dat heeft ook met mijn zelfvertrouwen en instelling te maken. Ik krijg tijdens mijn job zo vaak de bevestiging dat ik het goed doe, dat er van stress zelden sprake is. Ik kan op dit moment dan ook met mijn hand op het hart zeggen dat ik in het amalgaam van emoties en denken een goed evenwicht heb gevonden, waardoor ik bij elke beslissing die ik neem, het gevoel heb dat ik de beste keuze maak.”

 

 

Modern

Als ik Aster vraag op welke vlakken hij zichzelf modern vindt, dan is het antwoord kristalhelder. “Op elk vlak. Alles aan mij is modern. Niet in de zin van: kijk eens hoe trendy ik ben, maar ik ben wel een hedendaags persoon. Ik houd vooral van de moderne cultuur. Je hebt veel mensen die zeggen dat het vroeger beter was, maar dat zal je mij heel weinig horen verkondigen. We leven nu verdorie in de best mogelijke omstandigheden die er ooit geweest zijn.”

Aster werd geboren in Rwanda. Na drie maanden trok hij met zijn blanke moeder naar België. Zijn Burundese vader volgde door oorlog en omstandigheden pas enkele jaren later. Aster werd bijgevolg erg westers en modern opgevoed, mede omdat zijn vader zich maar weinig met de opvoeding bezighield.

“Een typisch Afrikaans gegeven. De pure opvoedkundige zaken, alsook de onbewuste dingen die je als kind oppikt en eigenlijk niet meer kan afleren, heb ik zonder twijfel van mijn moeder. Levenswijsheden en tips over hoe je het best met sociale situaties omgaat, krijg ik dan weer vaker van mijn vader. Wat inborst betreft, lijk ik veel meer op hem. Ik word me daar steeds meer bewust van en dat is eigenlijk wel leuk. Al probeer ik steeds mijn eigen versie te maken van de dingen die me worden ingefluisterd.”

 

 

Anders

Het trefwoord dat van de vijf het meest naar de voorgrond treedt, is zonder twijfel ‘anders’. “Een heel erg mooi woord, vind ik. Ik ben mijn hele leven al anders en ik zal dat ook altijd zijn. Dat begint als je naar mij kijkt. Op klasfoto’s is er maar ééntje duidelijk anders: dat ben ik, de mulat. Maar vergis je niet: ik voel me daar heel comfortabel bij. Ik vind ‘anders’ een positief geladen term. Al heeft dat heeft eveneens te maken met sterk in je schoenen staan.”

“Het levert ook vreemde en tegelijk grappige situaties op. Bij mijn zwarte vrienden, ben ik de blanke. Bij mijn blanke vrienden, ben ik de zwarte. Dat is leuk en ik ben daar ook aan gewend geraakt. Bij een bevriende mulattweeling verdwijnt dat verschil, zodat er soms zelfs een soort van ongewone overdosis aan anders-zijn ontstaat (lacht). Wat die huidskleur betreft, ben ik trouwens nog maar heel erg weinig met racisme in contact gekomen. Sterker nog, het speelt vaak in mijn voordeel. En zelfs als die negatieve reacties er zijn, trek ik me er niets van aan.”

“Ik ben bovendien op vele vlakken verschillend. Elke mens is uniek welteverstaan, maar ik zal in zo goed als elke situatie niét de norm zijn. Die diversiteit uit zich op vele vlakken, zelfs tot het kiezen van een gsm-hoesje. Ik ben ook verslaafd aan vernieuwing – zo is mijn schoenencollectie schandalig uitgebreid - en ik heb een ongelooflijke hekel aan routine. Het is net daarom dat wat ik vandaag doe, zo boeiend is.”

 

 

Dromer

Tot slot grijpen we even terug naar de kinderlijke fantasie en we bespreken Asters jongensdromen. Graag zou hij op de fiets of Vespa van New York naar Oregon cruisen. Hij neemt even een zijweg en mijmert over hoe hemels het moet zijn om als Columbus op een volledig nieuw en onbekend land met ongerepte natuur te botsen. Nieuwe horizonten ontdekken en volledig één zijn met de natuur: Aster is er zichtbaar door gefascineerd.

Ook de ruimte zien – boys will be boys – staat op het verlanglijstje. Net als de kick ervaren wanneer je in Wembley voor 90.000 dolenthousiaste fans mag optreden. Al laten zijn zangcapaciteiten dat laatste naar verluidt niet toe. Ik ontdek één constante: vaak droomt Aster over zaken die vrij onrealistisch zijn. En als hij de kans wel voorgeschoteld zou krijgen, zou hij ze wellicht niet grijpen. Soms blijven dromen simpelweg beter dromen.

Bovendien heeft Aster Nzeyimana met zijn job bij MNM en Sporza zijn grootste kinderwens al verwezenlijkt. ”Het is ongelooflijk dat je talenten volledig blijken aan te sluiten bij die ene droom die je als kleine jongen koestert. Dat die droom dan ook nog eens zo snel werkelijkheid wordt, is een zeldzame luxe. Want wat is er mooier dan op je 22ste kunnen zeggen dat datgene wat je doet, hetgeen is waarvoor je in de wieg bent gelegd?”

© 2016 – StampMedia – Stef Rynders

 

 

 


 

Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 21/04/2016
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 21/04/2016