In april gingen elf studenten journalistiek aan de slag voor een PIDMAG in samenwerking met KULeuven. Mieke Geysmans leidde als gasthoofdredacteur alles in goede banen. Waarover de vijftiende PIDMAG gaat, vertelt ze in dit voorwoord.
25 was ik, klaar om mijn eigen stekje te bouwen. Gesprekken met de elektriciën hoe ik alles zag. Het was me allemaal nieuw, maar één ding wist ik zeker: rondom mijn huis moest er nachtverlichting worden aangebracht. Verlichting die begon te branden bij het vallen van de duisternis en de hele nacht zou branden tot het ochtendgloren.
De man keek raar op. Geen bewegingssensoren? Ik probeerde hem uit te leggen dat ik door mijn job als journaliste vaak laat thuis kwam, midden in de nacht weer weg moest. Dat ik me veiliger voelde bij een verlicht huis. De man bulderde van het lachen. Zelf had hij nooit zoiets ervaren. Dat mannen onwetend zijn over de angsten van vrouwen, blijkt ook in deze PIDMAG.
Ik prijs mezelf gelukkig, want mijn ‘angstje’ is niets vergeleken bij de fobieën van anderen, waardoor ze amper verder kunnen studeren, zich belemmerd voelen in hun dagdagelijkse bezigheden. Mensen die terreur van erg dichtbij hebben meegemaakt, zoals vluchteling Osama, of plots met de dood bedreigd worden door een onbekende stalker. Al zijn er ook mensen die hun leven door angst net omgooien, het roer terug stevig in handen nemen en een nieuwe koers varen.
En dat stemt me gelukkig, dat angst niet eeuwig verlammend moet werken. Lees onbevreesd deze PIDMAG en geniet van het leven. Het is nog zo mooi.
© 2016 - StampMedia - Mieke Geysmans, Gasthoofdredacteur, illustratie: Jente Vandewijer
Dit verscheen eerst in de PIDMAG jg.5, nr 15, voorpagina
