Uitgaan in conflictgebieden als Syrië, Libanon of Gaza

(PIDMAG) Ook in conflictgebieden zetten mensen het leven zo goed ze kunnen verder en is het niet alleen maar kommer en kwel. Elke plek heeft zo zijn eigen manieren om te ontspannen of uit te gaan.

Yousif in Libanon

- woont in een Palestijns vluchelingenkamp in Saida

“Er wordt wel eens gefeest, maar zonder alcohol. Dat mag in Saida niet worden geserveerd. Daarom ga ik af en toe naar Beiroet, waar veel van mijn vrienden wonen. Feesten begint daar om tien uur ‘s avonds en duurt tot drie uur ’s nachts.

Als we samenkomen is er Arabische muziek, veel eten en drinken, maar het is vooral het terugzien van oude vrienden en het ontmoeten van nieuwe dat het zo uitzonderlijk maakt. Arabieren zijn sociale dieren met zin voor cultuur, zoals poëzie of muziek. We kunnen genieten van grote artiesten als Marcel Khalife of Julia Botros.”

Idriss in Syrië

- komt uit Kobani, in het noorden van Syrië

“Mensen die door de oorlog de stad ontvluchtten, keren stilaan terug en hopen de stad weer op te bouwen. Zo leggen we nieuwe parken aan en er opende onlangs een cafetaria. Hierdoor krijgen mensen de kans om meer tijd buiten te spenderen en er even ‘tussenuit’ te gaan, door langs te lopen bij vrienden en samen te eten.

Later op de avond gaat iedereen op tijd naar huis, want dan is het niet meer zo veilig. Er zijn wel culturele feesten met livemuziek of poëzie en we houden feesten in het park. Dan spelen we muziek, drinken we samen en roken we waterpijp. De mensen willen de moeilijke tijden achter zich laten en van het leven genieten.”

Nisma in Gaza

- woont al enkele jaren in Brussel, maar groeide op in de Gazastrook

“Door de onstabiele situatie is rust het belangrijkste om plezier te kunnen hebben. Onze deuren moeten open staan, want die geven het bevrijdende gevoel verder te kunnen gaan. Anders voelt het als een grote gevangenis. Leven onder de dreiging van aanval geeft wat plezier betreft een onvolledig gevoel.

Ik genoot in Gaza enorm van een boek bij kaarslicht. Om te ontspannen, ging ik met vrienden lunchen of maakten we een avondwandeling. Genieten van uitzicht op zee met een heerlijke koffie, of een bezoekje brengen aan Kazem, een lokaal ijskraam. Het ijs is er overheerlijk en roept een zekere nostalgie op.”

Bakri in Syrië

- woont in Aleppo. Die verdeelde stad ging de afgelopen vijf jaar gebukt onder heel wat geweld en vernieling. Van de meer dan twee miljoen inwoners blijven er vandaag niet meer dan 400.000 over.

“Uitgaan? Ik weet niet wat dat inhoudt. Hier gebeurt dat niet als in het Westen, met lekkers in je mond of melodieën die je helpen ontsnappen uit deze hel op aarde. Hier geen flitsende lichten, alleen flitsende bommen. Geen dans, maar bloedende harten en rennende kinderen die proberen ontsnappen aan de gruwel van oorlog.

We komen samen in onze harten, waar onze dierbaren voortleven. Muziek is eerder vastberadenheid en een stukje menselijkheid. Het houdt onze kapotte deuren open en onze harten samen. Vrede is wat ik iedereen toewens.”

© 2016 – Stampmedia – Fatima-Zahra Naimi en Kaoutar Lekraïchi