Piccart: "Hoop dat mijn opvolger over de nodige dosis lef beschikt"

Drie maanden alvorens zijn mandaat afloopt, gaat Lander Piccart aan de slag als kabinetsmedewerker bij Pascal Smet, Brussels minister van Mobiliteit en Openbare Werken en bevoegd voor Jeugd en Cultuur. Sinds 2012 was Piccart voorzitter van de Vlaamse Jeugdraad. Die heeft in zijn voorbije ambtstermijn sterk ingezet op ruimte voor kinderen en jongeren en op de bestrijding van regulitis. Piccart schoof die onderwerpen ook duidelijk in zijn campagne naar voren.

Piccart blikt nu met een positief gevoel terug op zijn periode als voorzitter. “Ik heb het gevoel dat de Vlaamse Jeugdraad een organisatie is geworden waarnaar wordt geluisterd. We zijn er altijd in geslaagd het evenwicht te bewaren tussen constructief meewerken met de beleidsmakers en toch altijd die luis in de pels te blijven.”

Die luis in de pels word je volgens Piccart onder meer door geloofwaardigheid op te bouwen. “Die geloofwaardigheid hangt samen met het gewicht dat je in de schaal kan leggen. Als je serieus genomen wordt door de media, daar ook wel wat aandacht krijgt, is het natuurlijk veel moeilijker voor beleidsmakers om je zomaar te passeren. Ze weten dat we naar de media kunnen stappen als we het niet eens zijn en dat ze het dan daar moeten uitleggen.”

Tijdens zijn mandaat kwam Piccart in aanraking met heel wat issues die het nieuwe regeerakkoord beïnvloeden. De veelbesproken GAS-boetes zijn er één van. Piccart is ook benieuwd naar de GAS-wetgeving in het federale regeerakkoord. “We hebben gevraagd om zo snel mogelijk de wetgeving volledig te evalueren, want we vinden het vooral belangrijk om bij te sturen. Er moet weer worden nagedacht over de minimumleeftijd binnen die wetgeving en over een limitatieve lijst van inbreuken om zo die willekeur ergens in te perken.”

Volgens de voorzitter ontbrak er een positieve visie over de toekomst van Vlaamse jongeren in het nieuwe regeerakkoord. “Het is goed dat het regeerakkoord iets wil doen aan de toenemende regelgeving waarmee jeugdorganisaties geconfronteerd worden en dat de inspraak van jongeren belangrijk wordt geacht. We verwelkomen ook de ambitie om blijvend werk te maken van een categoriaal jeugd- en kinderrechtenbeleid, maar blijven in de praktijk op onze honger zitten. Er is sprake van het bijdragen aan belangrijke uitdagingen zoals kinderarmoede en jeugdwerkloosheid vanuit jeugdbeleid. Van hoe er vanuit andere beleidsdomeinen wordt ingezet op de noden en belangen van kinderen en jongeren is voorlopig weinig te bespeuren."

“Ik krijg er kippenvel van dat de nieuwe Vlaamse regering zegt: ‘We willen de schulden niet afschuiven op de generatie van morgen’, want dat gaat nu juist het toverwoord zijn de komende maanden. Het wordt de grote uitdaging om dat argument te counteren. Ze zullen in grote mate bepalen hoe ons middenveld in Vlaanderen en de sociaal-culturele verenigingen zich zullen organiseren. Ik denk dat we de nieuwe regering ook zullen moeten overtuigen dat elke euro die naar het verenigingsleven gaat, rendeert op lange termijn. Ik ben dus erg benieuwd naar de beleidsnota die Vlaams minister Sven Gatz (Open VLD, nvdr) begin oktober zal bekendmaken en op welke manier hij ermee zal omgaan.”

Piccart kiest resoluut om het over een andere boeg te gooien. Hij koos voor een baan op het kabinet van Pascal Smet die hij tijdens zijn mandaat leerde kennen. “Die keuze had niets te maken met een ideologie of een uitgesproken goesting om voor SP.A te werken, maar wel voor een persoon waar ik in geloof en voor een project waar ik mezelf ook helemaal in kan terug vinden. Ik ben heel blij dat ik ook die kans gekregen heb om mijn schouders onder dat project te zetten.”

Wie de nieuwe voorzitter wordt van de Vlaamse Jeugdraad is nog niet duidelijk, maar Piccart heeft alvast wat raad klaar voor zijn opvolger. “Het is belangrijk dat je tijd maakt om naar mensen te luisteren en interesse te tonen in hun verhalen. Door aanwezig te zijn op talrijke initiatieven bouw je een netwerk op en leer je de sector kennen.”

Je moet volgens Piccart ook gewoon durven kansen te grijpen. “Ik werd gevraagd om in debat te treden met Vincent van Quickenborne (Open VLD, nvdr). Ik was niet meteen enthousiast, maar soms moet je een sprong in het diepe wagen. Achteraf bleek dat juist leuk te zijn. Ik hoop dat mijn opvolger ook over de nodige dosis lef beschikt.”

© 2014 – StampMedia – Fatima-Zahra Naimi & Valerie Schreurs

Dit artikel werd eerst gepubliceerd op deredactie.be op 28/08/2014