Wie de kleine dingen in het leven kan appreciëren, kon op 4 en 5 mei zijn hart ophalen in Antwerpen. Straatartiest Slinkachu vergastte de stad op zijn miniatuurspektakel Little People.
De Londense straatartiest startte in 2006 met zijn project Little People. Zes jaar later was het met You are here eindelijk aan Antwerpen om het decor te vormen voor de miniatuurtaferelen. Met zijn minuscule poppetjes wil Slinkachu mensen aanzetten zich meer bewust te zijn van hun omgeving. De poppetjes komen meestal uit modelbouwpakketten voor miniatuurtreinen. Het project gaat zowel om het plaatsen van de taferelen als de fotografie ervan.
Beroep: onbekend
Het Little People-project begon als hobby maar groeide al snel uit tot een internationale hoogvlieger. Slinkachu zette zijn carrière als grafisch vormgever stop en stortte zich op de kunst. "Initieel wilde ik gewoon fijne dingen creëren voor mezelf en voor mijn vrienden. Dat het zo'n vaart zou lopen, had ik nooit gedacht." Door die plotse parcourswijziging staat Slinkachu er wat weigerachtig tegenover zichzelf een artiest te noemen. "Ik vind het moeilijk een term te moeten kleven op wat ik nu doe. Meestal benoem ik mezelf als fotograaf, maar dat dekt niet volledig de lading. Het woord 'artiest' heeft een bepaalde bijklank en ik weet niet of ik exclusief in dat hokje pas."
Eenzaam in de stad
Slinkachu stelt zijn taferelen zodanig samen dat ze de eenzaamheid en de melancholie van het leven in een grootstad reflecteren. Mensen moeten zich kunnen vereenzelvigen met zijn kleine personages. "Eenzaamheid is een universeel thema dat toepasbaar is op steden over de hele wereld. Welke vibe een stad ook heeft, er is altijd veel eenzaamheid." Toch probeert Slinkachu zijn projecten tot op zekere hoogte aan de gaststad aan te passen. Zo draagt een van de Antwerpse personages een rood voetbalshirtje van de lokale voetbalploeg.
De poppetjes schildert hij, zodat ze binnen zijn visie passen. De rest van de enscenering gebeurt veelal met wat op straat voorhanden is. Nadat Slinkachu de scène heeft vastgelegd, laat hij de personages onverbiddelijk achter. Hoewel er heel wat tijd kruipt in het prepareren van de poppetjes heeft Slinkachu er geen moeite mee hen over te laten aan de grillen van de stad. "Nadat ik een installatie heb opgezet, zit mijn taak erop. Ik laat het verder over aan het stadsleven. Ik observeer geen toeschouwers omdat ik niet wil weten wat hun reactie is."
Bootje van twintig euro
De figuurtjes van Slinkachu zijn ondertussen zeer gegeerd. Daarom doet Antwerpen beroep op kunstminnende vrijwilligers om de kleine dapperen gedurende twee dagen te beschermen. Effectief, maar overbodig voor Slinkachu. "In Berlijn plooide ik eens een miniatuurbootje uit een briefje van twintig euro. Een kleine jongen hield me toen de hele tijd in de gaten. Of die nu vooral gefascineerd was door het geld of het bootje, blijft de vraag. De boot was in ieder geval geen lang leven beschoren, aangezien het jongetje vlak nadat ik klaar was al probeerde het tafereeltje uit het water te vissen. Maar dat vind ik niet erg, het hoort er zelfs bij."
Van Slinky tot Pokémon
Waarom de artiest onder de naam Slinkachu door het leven gaat, is niet om juridische redenen zoals bij Banksy het geval is. "Het pseudoniem is met het project meegegroeid. Nu probeer ik mijn echte naam uit de belangstelling te houden, omdat ik merk dat hoe minder je weet over een artiest, hoe interessanter het project zelf blijft." Waar de naam Slinkachu vandaan komt is ondertussen gemeengoed geworden. Doordat de Londenaar vroeger lang, krullend haar had, kreeg hij de bijnaam Slinky, naar het gelijknamige spiraalvormige speelgoed dat, mits een klein tikje eigenhandig trede per trede de trap afgaat. Dat die bijnaam in een Pokémonkleedje gestoken werd, was Slinky's eigen schuld. "Op de universiteit tekende ik mijn vrienden als Pokémonfiguren. Maar ook ik ontsprong de dans niet. Mijn bijnaam verbasterde tot Slinkachu en die naam is blijven hangen."
Little People, big plans
Voorlopig zitten er nog geen nieuwe projecten in de pijplijn maar Slinkachu hoopt met zijn Little People nog wel even door te gaan. "Het project blijft lopen maar zal waarschijnlijk een andere vorm aannemen. Op termijn wil ik me focussen op een meer architecturale visie en de omgeving van mijn little people meer belang toekennen dan ik tot nu toe heb gedaan. Het is normaal dat een project evolueert. Ik moet het niet enkel voor het publiek interessant houden maar ook voor mezelf."
© 2012 - StampMedia - Leen Baeten, Video: Jelle Laurijssen en Mathieu Vancamp
Dit artikel werd gepubliceerd door Pienternet.be op 09/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 09/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 09/05/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 09/05/2012
