Binnen een paar maanden studeert Siebe Moeyaert (21) uit Gistel af als industrieel ingenieur elektromechanica. Hij ziet de toekomst groot, want met zijn eindwerk – een modulaire verpakkingsmachine – wil hij het werk van aardappelboeren in Riobamba (Ecuador) effciënter maken.
Het is niet de eerste keer dat Siebe Moeyaert een machine ontwikkelt. Voor zijn eindwerk in het secundair onderwijs ontwierp hij samen met zijn klasgenoten een aardappelsorteermachine, die de aardappelen ook kon wassen en drogen. Dat deden ze om de handenarbeid van de lokale boeren in Riobamba tijdens de aardappelteelt te verminderen. Die machine waste, sorteerde en droogde de aardappelen. “Uiteindelijk werd de wastijd gereduceerd tot twee uur, terwijl ze er anders een hele dag voor moesten uittrekken. Dat was al een serieuze verbetering,” zegt Siebe.
Innovatief masterproefproject
In maart 2018 kwam Siebe op het idee om voor zijn masterproef verder te bouwen op zijn ontwerp van het middelbaar. Hij had nu – dankzij zijn studies – de kennis om een verpakkingsmachine te maken. Daarvoor werkte hij – net als vier jaar geleden – samen met de ontwikkelingsorganisatie Trias, dat ondernemers in ontwikkelingslanden met infrastructuur, microkredieten steunt en opleidingen voorziet voor de lokale boeren. De boeren die Siebes machine zullen gebruiken zijn lid van de coöperatie Conpapa in het Andesgebergte. “Na de sorteermachine zullen we ook de verpakkingsmachine bij de boeren in Riobamba installeren,” zegt Siebe.
Een vorm van fair trade
Voor de ontwikkeling van de verpakkingsmachine werkte Siebe opnieuw samen met Conpapa. Zij zijn de schakel tussen de boeren en de kopers. Conpapa is actief in drie Ecuadoriaanse provincies, maar Siebe focust zich op Chimborazo, omdat daar het grootste aantal leden van Conpapa woont. “De boeren brengen hun aardappelen naar Conpapa en worden meteen betaald voor hun oogst,” zegt hij. “Conpapa zorgt ervoor dat de boeren een eerlijke prijs krijgen voor hun aardappelen. Met de winst op het einde van het werkjaar herstellen ze de infrastructuur. Wat er dan nog rest, wordt verdeeld onder de boeren. Je kan het dus wel beschouwen als een vorm van fair trade”.
Van grote bakken in kleine zakken
Siebes uiteindelijke doel is om met de verpakkingsmachine een lokale markt uit te werken. Vandaag moeten de mensen van Conpapa een rit van zes uur ondernemen naar de markt in het noordelijke Quito. De markt in Cuenca – in het zuiden – ligt nog verder: daar doe je acht uur over. “Het zou dus efficiënter zijn om de aardappelen lokaal te verkopen,” zegt Siebe toe. “Maar dat ligt nu nog moeilijk: de aardappelen worden nu nog in grote hoeveelheden van 20 kilo verkocht. Voor een gezin is dit onhandig. De boeren moeten daarom noodgedwongen tussenverkopers inschakelen.”
Siebe wil ik met zijn machine de aardappelen verpakken in hoeveelheden van 2,5 kilo, 3 kilo en 5 kilo. “Riobamba telt 270.000 inwoners, de markt daar is dus groot genoeg.”
“Momenteel is het mechanische ontwerp van het project af. Daarna maken we een prototype,” zegt Siebe. “Zo kunnen we nog eventuele fouten aanpassen en dingen verbeteren. Eens de plannen volledig klaar zijn, worden ze naar Conpapa in Ecuador gestuurd voor de elektronische ontwikkeling van de machine. Daar zal de machine door een lokale constructeur gebouwd worden. Siebe wil een klantgerichte machine ontwikkelen, die gericht is op de noden van de lokale boeren en die aangepast is aan hun oogst.” Nu nog geld vinden om dit hele project te financieren. Dat laatste blijkt niet zo gemakkelijk. “Samen met Koen Brebels van Trias zoek ik 20.000 euro om de machine daar lokaal te laten bouwen”, zegt Siebe. “Laat ons hopen dat we snel aan dit bedrag komen.”
Voor meer informatie klik hier of volg Siebe’s avonturen op Facebook.
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad op 17/12/2018
