Ken jij de term body positivity al? Het is een strekking binnen het feminisme waarbij vrouwen lak hebben aan de opgelegde schoonheidsnormen. Hun boodschap? Elk lichaam is een goed lichaam. Iedere vrouw doet ermee wat ze zelf wil. Wij spraken enkele vrouwen die positivisme uitstralen.
Modest fashion
Sarah Dimani (23) was in 2015 de eerste gesluierde moslima op de cover van Flair. Sindsdien heeft ze zich ontpopt tot hét Vlaamse boegbeeld voor modest fashion, “een kledingstijl die past binnen de voorschriften van de religies van het boek: de islam, het christendom en het jodendom.”
Voor Sarah is het bedekken van haar lichaam een sterk statement. “Er is tegenwoordig al zoveel naakt te zien, dat het haast genormaliseerd is. Het dragen van een hoofddoek draagt dan een krachtige boodschap uit. Het is een deel van mijn identiteit.”
Op Instagram deelt Sarah foto’s van zichzelf in modest fashion. “Toen ik m’n account maakte, ging er een wereld voor me open. Ik vond het inspirerend om te zien hoe vrouwen over de hele wereld hun hoofddoek dragen. Ik wilde er net zo leuk uitzien als zij!”
Ondertussen heeft ze meer dan 105.000 volgers. “Het dragen van een hoofddoek is in België nog niet volledig geaccepteerd. Ik wil moslimmeiden laten zien dat het heel normaal is, en dat een hoofddoek ook modieus kan zijn.”
Maatje meer
De acceptatie van vrouwen met een maatje meer is een belangrijk onderdeel van de body positivity movement. Dat dit al aardig wil lukken, is te zien aan de populariteit van plus size modellen. Marjan Meijer (33) is één van hen. “Ik vind het erg belangrijk dat vrouwen modellen zien met verschillende maten en identiteiten. De media en de modewereld kunnen hier een positieve bijdrage aan leveren.”
Blijft de vraag of het label plus size nog wel nodig is. Het zorgt ervoor dat dit lichaamsbeeld nog steeds als ‘anders’ wordt bestempeld. Marjan heeft er zelf geen moeite mee. “Wellicht bestaat de term over een paar jaar niet meer. Dat zou mooi zijn. Maar voor nu begrijp ik dat het onderscheid wordt gemaakt.”
Een vaak gehoord verwijt is dat het tonen van volslanke vrouwen overgewicht of zelfs obesitas zou promoten. “Voor mij is het belangrijk dat ik goed in m’n vel zit, dat ik fit en happy ben”, vertelt Marjan. “Ik denk dat je dat niet in maten kan uitdrukken. Jonge meiden moeten een positief zelfbeeld kunnen ontwikkelen zonder te hoeven voldoen aan onhaalbare schoonheidsidealen.”
Natural hair
“Ik heb mijn haar bijna altijd natuurlijk gedragen”, vertelt Chloë Francis (28). “Eén keer heb ik het laten steilen, maar dat was echt niet mijn ding!” Chloë runt op Instagram het account @girlsandcurls_antwerp met foto’s van vrouwen die trots hun natuurlijke afro tonen. “Jonge vrouwen vinden het vaak moeilijk om hun natural hair te dragen”, merkt Chloë op. “Met mijn Instagram wil ik hen laten zien dat steil haar helemaal niet de norm hoeft te zijn. Zo wil ik hen aanmoedigen om hun haar natuurlijk te houden.”
Om het dragen van natural hair nog meer te stimuleren, deelt Chloë op haar account ook tips voor de verzorging van kroes- haar: “Het is heel moeilijk om kroeshaar er mooi en verzorgd te laten uitzien. Daarom grijpen sommigen al snel naar een pruik of extensions.”
Zoals veel mensen met een afro krijgt Chloë vaak te maken met vreemden die haar haar willen aanraken: “Ik vind dat zelf niet zo’n probleem, maar ik wil wel dat ze het me vragen. Het is mijn haar. Ik ben geen hond die je zomaar kunt aaien.” Chloë snapt wel waarom mensen graag aan haar haar willen voelen: “Afro’s zijn bijzonder!”
Lichaamsbeharing
De maatschappij verwacht van vrouwen dat ze — behalve hun hoofdhaar, wenkbrauwen en wimpers — volledig haarloos zijn. Steeds meer vrouwen zijn het echter beu om zich wekelijks te moeten scheren. Zo ook studente Charlotte van Ruiten (23). “Ik schoor me omdat ik het gevoel had dat het hoorde. Maar ik vond het niet fijn en stoppels vond ik nog erger dan haartjes. Bovendien voelt het onnatuurlijk om het haar dat nou eenmaal uit mijn lichaam groeit steeds met pijn en moeite te verwijderen.”
Daarom scheert ze zich al jaren niet meer: “Toen ik ouder werd, besefte ik dat ik zelf keuzes kon maken over mijn lichaam. Ik heb nu genoeg zelfvertrouwen om zonder schroom in een kleedje over straat te lopen met mijn harige benen en oksels.”
Voor Charlotte was het stoppen met scheren een opluchting: “Het verwijderen van lichaamshaar was voor mij een norm die van buitenaf werd opgelegd. Het voelt krachtig om je daartegen te verzetten en autonomie te hebben over je lichaam.”
Dit artikel werd gepubliceerd door Knack Weekend op 22/06/2017
Dit artikel werd gepubliceerd door WAT WAT op 01/10/2018
