Hoe weet je dat je besmet bent met het coronavirus? De ene krijgt enorme hoestbuien terwijl de ander amper symptomen heeft. En hoe ga je om met die onzekerheid? Nadat ik bij mezelf enkele symptomen had ontdekt, pende ik mijn ervaringen van die week neer.
Dinsdag 14 april 2020
Het coronavirus is al meer dan een maand in het land en de quarantaine in België houdt stand. De eerste weken leken één ellenlang verlengd weekend. Ik werkte mijn taken voor de universiteit af, ging buiten sporten, stapte soms naar de winkel en bewaarde vooral mijn afstand. Vorige week veranderde mijn toestand plots, waardoor ik nu thuis in zelfquarantaine zit. Ondanks de nodige afstand die ik genomen had, is mijn temperatuur plots van een normale 36 graden gestegen naar een minder normale 37,5 graden. Zeker niet ernstig. En andere symptomen als hoge koorts, hoesten en erge hoofdpijn blijven voorlopig achterwege.
Zoals elke ongeruste persoon surf ik wat rond, op zoek naar de meest voorkomende symptomen van het virus. Enkele artikels sommen de belangrijkste voor me op. Zo beweert een enquête van de Wereldgezondheidsorganisatie, die gebaseerd is op 55.924 patiënten in China, dat de meest voorkomende symptomen koorts, een droge hoest, vermoeidheid, slijm ophoesten en benauwdheid zijn. In een eerste telefoontje raadt de huisarts me aan om in zelfquarantaine te gaan, afgezonderd van de rest van mijn gezin.
"Een droge hoest heb ik niet, maar angst om besmet te zijn wel"
Zaterdag 18 april 2020
Ik ben niet zeker of ik besmet ben met het virus, aangezien ik niet getest word. Mijn symptomen zijn niet ernstig genoeg en ik behoor ook niet tot een risicogroep, dus ik begrijp dat de dokters me niet aan een onderzoek onderwerpen. Een droge hoest en koorts zijn de meest voorkomende symptomen bij milde gevallen. Een droge hoest heb ik niet, maar angst om besmet te zijn wel. Mijn ouders behoren namelijk allebei tot een risicogroep en ik zou niet willen dat zij besmet geraken door mijn aanwezigheid. Mijn broer kampt met een verlies van zijn smaak- en reukzin, voor de rest voelt hij zich prima. Een quarantaine-buddy kan ik alvast van mijn lijst schrappen, want ook hij moet binnen blijven.
Dinsdag 21 april 2020
Wat me ook opvalt: stress is absoluut geen vriend van koorts. Zo stijgt mijn temperatuur gestaag mee bij iedere enerverende gebeurtenis. Een tweede telefoontje naar de huisarts maakt duidelijk dat ik me nog geen zorgen hoef te maken. Zolang ik geen ademhalingsproblemen ontwikkel, mag ik verder doen met mijn werk. Een paracetamol kan me eventueel verlichting tegen de hoofdpijn bieden, verder moet ik vooral rusten en binnen blijven. Een raad die ik ter harte neem.
Mijn situatie is absoluut niet zo ernstig als die van vele anderen. Maar ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben die zich de laatste dagen zo voelt. Voorlopig volg ik het advies van de huisarts op en houd ik me rustig. Nu ik niet buiten mag, is Sprot mijn enige metgezel. Koorts en werkdruk, het blijft een vervelende combinatie, maar er zijn ergere dingen in het leven. Dus blijf ik gewoon in mijn kot. Gelukkig met mijn kat.
Ondertussen wachten Sprot en ik vol ongeduld tot we weer naar buiten mogen.
