De aanslagen in Brussel waren niet alleen voor landgenoten een schrikwekkende gebeurtenis. Ook buitenlanders die op dat moment in België waren en hun thuisfront beleefden bange tijden. Drie Erasmusstudenten vertellen over hun ervaringen op die bewuste 22 maart.
België behoort als hart van Europa tot de top-10 van de Erasmusbestemmingen in Europa. Elk jaar studeren ongeveer 10.000 Erasmusstudenten aan een Belgische universiteit of hogeschool. Op het moment van de aanslagen van 22 maart bereidden veel Erasmussers zich voor op de komende paasvakantie.
"Vlucht zou nooit vertrekken"
Ook Andrea Lamusta (21), Italiaans Erasmusstudent Toegepaste Taalkunde aan de KU Leuven in Antwerpen. Hij maakte zijn koffers voor een korte terugkeer naar zijn thuisland. “Ik had op die bewuste dag om vijf voor tien een vlucht naar Rome. Op het moment van de aanslagen bevond ik me op de trein van Antwerpen naar de luchthaven van Zaventem toen die in Mechelen plots niet meer verder reed. Er werd gemeld dat het station van de luchthaven op politiebevel gesloten werd. Dat vond ik erg vreemd”, zegt Lamusta.
De jonge Italiaan was op dat moment vooral bezig met het halen van zijn vlucht. “Ik wilde zelfs nog een taxi nemen. Dat zou natuurlijk zinloos blijken. Mijn vlucht zou nooit vertrekken.” Lamusta merkt op dat hij erg veel geluk heeft gehad dat hij niet op de luchthaven was op het moment van de explosies. “Ik wilde een trein nemen om zo rond acht uur in Zaventem te zijn, maar een vriendin praatte me om. Dat heeft waarschijnlijk mijn leven gered.”
"Hallucinante taferelen"
In Brussel beleefde Nicolas Sanchez Lozano (28), Spaans Masterstudent Business Management aan de KU Leuven in Brussel, op dat moment hallucinante taferelen. Sanchez legt uit: “Ik was op weg naar een event dicht bij het Berlaymontgebouw toen ik in de Wetstraat ter hoogte van metrostation Maelbeek plots zwaargewonde mensen uit de metro zag komen. Dat was angstaanjagend, want ik had geen enkel idee van wat er gebeurd was. De politie maande ons aan om ons uit de voeten te maken.”
Sanchez voelde zich niet meer op zijn gemak in de hoofdstad. “Ik kreeg een ongerust telefoontje uit Spanje van mijn moeder. Ze raadde me aan om het openbaar vervoer te mijden, iets wat ik voordien trouwens al deed. Gelukkig waren er nog de huurfietsjes van de stad Brussel.”
"Aanslag kan overal gebeuren"
De Tsjechische studente Master Journalistiek Alena Menšíková (24) was zich op het moment van de feiten nog van geen kwaad bewust. “Ik was gewoon op mijn kot in Leuven tot een vriend me belde om te vragen of alles goed ging. Het was pas toen ik het nieuws aanzette dat ik zag wat er aan de hand was. Op dat moment voelde ik me erg teleurgesteld dat mensen elkaar zoiets kunnen aandoen.”
Ondanks de schokkende gebeurtenissen, zeggen de drie studenten dat ze hun leven niet ingrijpend hebben veranderd. “Zoiets kan overal gebeuren. In 2004 waren er aanslagen in de hoofdstad van mijn land, Madrid. Het is dus niet de eerste keer dat ik in aanraking kom met terreur”, zegt Sanchez.
Toch vermijden ze alle drie plaatsen waar veel mensen samenkomen, zoals luchthavens. “Ik ben nog altijd niet op mijn gemak als ik het vliegtuig moet nemen”, geeft Lamusta toe.
Menšíková vreesde even dat het bezoek van haar ouders aan Leuven niet kon doorgaan. “Maar ze zijn me alsnog komen bezoeken. Het werd een fantastische reis en we gingen samen onder meer naar Brugge.”
Nog altijd dreiging
Hoewel er nog altijd een terreurdreiging is in België, zouden de drie Erasmussers ons land nog altijd aanraden als studieplek. “België is voor mij één van de hoogtepunten in mijn leven. Een keuze als deze wil ik absoluut niet laten bepalen door angst of terreur”, overtuigt Lamusta.
België is voor mij een van de hoogtepunten in mijn leven. Een keuze als deze wil absoluut niet laten bepalen door angst of terreur
Ook Sanchez duidt op het belang van België in Europa. “Het is het hart van Europa. Brussel en België zijn voor mij een symbool. Ik wil me niet laten vangen door angst.”
Menšíková werd in het afgelopen jaar stapelverliefd op België en haar studentenstad Leuven. “Ik beleef een ongelofelijke tijd hier. De mensen in Tsjechië overdrijven het gevaar volgens mij. België is geen land in oorlog. Ik voel me nog altijd veilig thuis hier en ik zou geen seconde twijfelen om dezelfde keuze te maken”, besluit ze.
© 2016 – StampMedia – Niels Timmermans
Dit artikel werd eerst gepubliceerd door deredactie.be op 07/04/2016
