Enda Barboza (17) uit Brecht deelt haar ervaring met catcalling.
“Toen ik 16 was, wandelde ik na een examen alleen naar huis. Er passeerde een auto die vertraagde wanneer hij naast mij reed. De man achter het stuur was rond de 40. Hij ging uit zijn raam hangen en floot me na. Ik riep naar hem ‘Gast, what the fuck!’ Meteen kreeg ik een boos en vies gevoel. Er ging een rilling over mijn lichaam wanneer hij me nafloot. Dat gevoel veranderde niet: ik bleef met een soort walging zitten. Sindsdien let ik op als ik naar een nieuwe plaats ga. Ook probeer ik zelfzeker rond te lopen op straat en zo een bepaalde houding uit te stralen.”
“De media spelen een belangrijke rol in de oplossing van catcalling”
“Ik denk dat de media een heel belangrijke rol spelen in de oplossing voor catcalling. Ze moeten het publiek met de neus op de feiten drukken: mensen laten zien dat het niet gewoon vrouwen zijn, maar echtgenotes, zussen, dochters, nichten en tantes. Er moeten gezichten gegeven worden aan de slachtoffers van catcalling. Ik hoop dat iedereen dan zal inzien dat het een serieus probleem is dat mensen voor het leven kan beschadigen.”
