“Nog een nachtje slapen en dan is het eindelijk ramadan,” zei ik vandaag tegen mijn moeder. De voorbereidingen zijn ondertussen in elk islamitisch gezin begonnen. Elk jaar kijken mijn familie en ik uit naar deze gezegende maand. De bijeenkomsten, familie-etentjes en de sfeer thuis verandert van de ene dag op de andere. We eten veel uitgebreider, nodigen elkaar uit om samen de vasten te breken en elke nacht kijken de mannen van mijn familie uit naar de late Tarawih-gebeden in de moskee. Dit jaar zal het helaas anders verlopen wegens de coronamaatregelen. Toch bestaan er tal van mogelijkheden om er ten volle van te genieten vanuit ons kot.
Zoals elk jaar tijdens de ramadan keek ik ook dit haar het meest uit naar het verbreken van de vasten met mijn familie. Het is vooral de sfeer waar ik van hou. Die is dan helemaal anders: iedereen is gelukkig en geniet ten volle van de tijd die we samen doorbrengen. Mijn moeder en tante - twee culinaire talenten - laten zich tijdens deze maand goed gaan in de keuken.
Vorig jaar bracht ik de ramadan door in een ander kot: mijn studentenkot. Het was de eerste keer dat ik elke avond alleen de vasten verbrak. Mijn broer stuurde mij regelmatig berichtjes, zodat ik me niet alleen zou voelen. Hij maakte voortdurend grappen dat God mij dan meer zou belonen. Ik keek zo hard uit naar vrijdagavond, om naarhuis te gaan en in het weekend de iftar met mijn familie te mogen beleven.
Op sociale media zie ik veel links verschijnen die live streaming van imams over een bepaald onderwerp aanbieden. Daarnaar luisteren en reflecteren is even fijn.
Voor mij persoonlijk hebben de coronamaatregelen dus ook een positief effect: ik was eigenlijk zelfs blij dat ik deze periode met mijn familie zou doorbrengen. In de voorbije jaren viel de ramadan altijd wanneer ik op school zat. Daarna viel ‘ie tijdens de examens. De ramadan in de zomervakantie, dat zou wel nog even duren. Nu hoéven we niet naar school en kunnen we het ervaren zoals het hoort: dichtbij elkaar. In ons eigen kot is er eigenlijk al zoveel te doen. Veel meer dan dat de buitenwereld te bieden heeft.En zoveel verandert er nu ook niet: je kunt alle zelfde dingen blijven doen die je voor de ramadan ook deed. Ik ben van plan ook nu de structuur in mijn dag te behouden. Ik wil veel schrijven, lezen, werken aan schoolopdrachten, vergaderen en online lessen volgen. Of vrijwilligerswerk doen, zoals veel mensen uit mijn omgeving doen. En natuurlijk is het altijd aangenaam om tijdens de vasten of na de iftar nog even te gaan wandelen, fietsen of lopen. De ramadan is ook een periode van introspectie, en dus ga ik veel de Koran lezen, islamtische boeken raadplegen die ik in Qatar kocht en luisteren naar speeches van imams uit de hele wereld. Op sociale media zie ik veel links verschijnen die live streaming van imams over een bepaald onderwerp aanbieden. Daarnaar luisteren en reflecteren is even fijn.
Zoals profeet Mohammed ook zei: het is aangeraden om binnen te blijven tijdens een pandemie. De islam raadt ook af om iets doen dat schade berokkent aan jezelf of anderen. Dit is dus het perfecte moment om er het beste van te maken, vanuit uw kot en samen met het gezin. De uitgebreide etentjes met de hele familie, iftarnights en de bezoeken aan de moskee zullen we helaas moeten missen. Maar we krijgen er een intieme, nooit geziene situatie met het gezin voor in de plaats. Want, het is zoals mijn islamleerkracht me onlangs zei: “Voorkomen en in quarantaine gaan is duizendmaal beter dan ziek worden.”
Dit artikel werd gepubliceerd door WatWat op 23/04/2020
