Onze reporters brengen een week lang verslag uit vanop het Film Fest Gent. Maarten (23) ging kijken naar ‘Turist’, een Zweeds drama van de hand van regisseur Ruben Östlund. “Een heel onderhoudende film, maar hij schiet te kort om twee uur inhoudelijk sterk te blijven.”
Met ‘Turist’ tekent regisseur Ruben Östlund voor een 2 uur durend drama met een serieuze portie zwarte humor. We volgen een Zweeds gezinnetje dat op zoek gaat naar enkele dagen quality time. De familie gaat skiën in de Franse Alpen, waar het tot een vertrouwensbreuk komt tussen vader Tomas (Johannes Kuhnke) en zijn vrouw Ebba (Lisa Kongsli).
De setting is geen toeval, gezien Östlund zijn filmcarrière startte in de jaren negentig, met het filmen van professionele skiërs. Deze film werd genomineerd voor het Un Certain Regard-concours op het filmfestival van Cannes 2014 en zal de Zweedse inzending zijn voor Beste Buitenlandse Film op de komende Academy Awards. Hoge verwachtingen dus.
Lawine
Wat volgt is een onderhoudende film, die helaas net te kort schiet om te blijven beklijven. Een op het eerste zicht gelukkig en haast perfect gezin dat voor vijf dagen in een luxueus skiresort vertoeft, meer omvat de film niet. Maar wanneer op de tweede dag een lawine de berg af dondert en de rust verstoort, probeert Tomas in paniek zijn eigen hachje te redden en laat hij vrouw en kinderen, Harry en Vera (gespeeld door broer en zus Vincent en Clara Wettergren), reddeloos achter.
De lawine als metafoor voor het effect van Tomas’ daad op zijn relatie en gezin: een vertrouwensbreuk die zal blijven nazinderen. Temeer omdat Tomas de waarheid blijft ontkennen, waardoor Ebba zich nog meer gekwetst en verlaten voelt .
Cinematografisch prachtig
De hele film is cinematografisch prachtig dankzij de intermezzo’s van rustieke shots uit het skiresort met als summum de - helaas net iets te hard greenscreen schreeuwende - lawinescene. Prachtige shots, muzikaal bijgestaan door Vivaldi, maken het geheel tot een imponerende, dramatisch ervaring. Dat in sterk contrast met de drama in het script, dat veel subtieler en vaak met lichaamstaal wordt gebracht.
De introductie van twee vrienden (Kristofer Hivju en Fanni Metelius) van het stel die op bezoek komen, brengt een welkome portie humor mee en leidt ons naar het einde van de film. Östlund zet met ‘Turist’ wel een interessante discussie neer over instincten, zelf-acceptatie en de onverwachte gevolgen van bepaalde keuzes, maar hoewel het plot interessant is en de humoristische toon een boeiende afwisseling vormt tegenover de dramatische inhoud van het verhaal, mist de film inhoud.
Conclusie? Een heel onderhoudende film, maar ‘Turist’ schiet te kort om twee uur sterk te blijven. Zeker op het einde, dat je als kijker met een eerder leeg gevoel achterlaat.
© 2014 – StampMedia – Maarten Raes
Dit artikel werd gepubliceerd door Gentblogt op 31/10/2014
