Je contacten beperken tot heel goede vrienden, geen café-bezoek en zeker geen kotfeestjes: voor wie het afgelopen jaar op kot zat, zag het studentenleven er helemaal anders uit. Overal gelden strenge regels, ook binnen het gebouw waarin je woont. Stamp-reporter Larissa Sowowna vroeg aan een aantal Gentse kotstudenten hoe zij omgaan met de coronaregels op kot.
Corona eist tot op vandaag nog steeds haar tol en ontneemt ons heel wat toffe zaken. Voor studenten is dat bijvoorbeeld les volgen op de campus of op café gaan met vrienden. Het betekent ook dat studenten die normaal gezien op kot zitten, dit jaar langer hebben nagedacht omdat het normale studentenleven niet meer bestaat. Want wat houdt op kot zitten in, in deze uitzonderlijke tijden?
Blij om geen eerstejaar te zijn
Koen Vanderschelden is vierentwintig en zit in zijn tweede jaar van de Master in Bedrijfspsychologie en Personeelsbeleid aan de Universiteit Gent. “Ik ben blij dat ik geen eerstejaarsstudent ben,’ zegt hij. “Want het zijn vooral zij die het moeilijk hebben nu.”
Hij ziet een duidelijk verschil met de eerste lockdown in maart vorig jaar. “Nu zijn mijn dagen gestructureerder, omdat ik stage doe. Tijdens de eerste lockdown moest ik nog studeren voor de examens in juni. Nu is het vooral de spontaniteit en het toevallig ontmoeten van nieuwe mensen die ik het meeste mis.”
Koen zit op kot in een privégebouw. De eigenares van het gebouw, Myriam Bleyenberg, kiest ervoor om geen regels op te leggen aan haar huurders. “De studenten worden geacht de regels te kennen en ik heb alle vertrouwen in hen. Er zijn meerdere gemeenschappelijke ruimtes en er is voldoende plek om de nodige afstand te kunnen houden.”
Van dag tot dag
Ook de negentienjarige Anna Gepts koos ervoor om dit jaar op kot te gaan. Ze is een tweedejaarsstudente bio-ingenieur en bij haar op kot gelden er wel regels. “Ik had het graag anders gezien, maar ik bekijk alles van dag tot dag”, zegt ze. Vorig academiejaar zat Anna ook al op kot, maar toen besloot ze in het tweede semester om toch naar huis te gaan. “Bij de aankondiging van de tweede lockdown in november ben ik voor anderhalve maand naar huis gegaan, maar nu ben ik hier terug op kot, om mijn normale ritme te hervatten.” Anna is voorzichtig en heeft maar een beperkt aantal contacten. Maar ze weet ook dat dat niet overal zo is. “Ik denk dat de besmettingsgraad op kot afhangt van het aantal studenten dat er woont en of zij zich allemaal aan de regels houden.”
Dirk de Groote is de eigenaar van het gebouw waar Anna samen met nog drie andere studenten woont. “Wij leven de regels na die ons door de overheid zijn opgelegd,” zegt hij.
"De besmettingsgraad op kot hangt af van het aantal studenten dat er woont en of zij zich allemaal aan de regels houden.”
Strenge regels upkot
Lana Lek is tweedejaarsstudente audiologie en woont in één van de gebouwen van Upkot Gent. Daar zijn de regels streng. “We doen dit voor de veiligheid van de studenten en werken ook met afspraken die voor iedereen duidelijk zijn,” zegt kotcoach Griet Sinove. “Studenten moeten zich registeren bij aankomst, zodat wij eventuele besmettingen kunnen terug traceren. Buitenstaanders zijn ook niet welkom in de gemeenschappelijke ruimtes.”
Lana koos dit jaar voor de overstap naar een studio. “Zo moet ik niks delen met anderen en garandeer ik mijn eigen veiligheid. Vorig jaar deelde ik wel ruimtes met andere mensen. Wat ik nu het meeste mis is het sociale contact, al vind ik die online lessen wel gemakkelijk.”
Kotbubbel?
Ondanks de verschillende regels bij de kotbazen, is iedereen aan hetzelfde ministeriële besluit gebonden. “Voor de studenten gelden dezelfde regels als voor alle Gentenaars,” zegt Thomas Dierckens, woordvoerder van de Gentse burgemeester Matthias De Clercq (Open VLD). “Dit gaat dan over het respecteren van voldoende afstand, de mondmaskerplicht enzoverder. Op de vraag of er kotbubbels kunnen gevormd worden, hebben we helaas nog steeds geen duidelijk antwoord ontvangen.” Lana vindt de kotbubbel in ieder geval vreemd: “Je vormt sowieso automatisch een bubbel met je kotgenoten als alles gemeenschappelijk is. Nu is het alleen nog niet officieel.”
