Apengeluiden, bananenschillen... De afgelopen weken tierde racisme weer welig op de Europese velden. Rijzende ster Kassandra Missipo (21) maakte het zelf ook mee. Een gesprek over discriminatie en de reputatie van het vrouwenvoetbal.
Juventus-spits Moise Kean, Chelsea-aanvaller Hudson-Odoi en Raheem Sterling, flankspeler bij Manchester City: allen waren ze de afgelopen weken slachtoffer van racisme. Het raakt ook Kassandra 'Kassie' Missipo nog altijd: “Is dat echt waar we op afgerekend gaan worden, onze huidskleur?” Missipo voetbalt bij KAA Gent Ladies en is een vaste waarde bij de Red Flames.
Kon je als voetballend meisje overal terecht?
“Tot m’n zeventiende speelde ik in een jongensploeg, eerst bij Asse-Terheide en later bij Meldert. Daar voelde het aan als een broederschap, met mij als zusje ertussen. Mijn teamgenoten kwamen voor mij op. Daarom heb ik lang gewacht met de overstap naar het vrouwenvoetbal.”
Kwam je ooit in aanraking met racisme op het veld?
“Een paar keer. Ooit snauwde een supporter van de tegenpartij me toe: 'Gij kleine aap, wat doet gij op een voetbalveld? Ge zou beter in de bossen gaan lopen!' Dat kwam hard aan. Die supporter kon niets aanmerken op mijn voetbalkwaliteiten, dus zocht hij iets om mij uit evenwicht te brengen. Hoe zielig om een kind zo te kleineren. Maar het incident heeft me niet klein gekregen, integendeel. Het heeft me gesterkt.”
“De Belgische voetbalbond investeert veel in de Red Flames, maar de Belgische competitie wordt nog niet als volwaardig beschouwd. Daarvoor is media-aandacht nodig.”
Hoe ervaar je de fair play in het vrouwenvoetbal?
“Erg positief. Op het veld spelen we natuurlijk met de nodige agressiviteit, maar na het fluitsignaal slaan we een babbeltje met de tegenstrevers.”
Wat is het grootste verschil met de mannen?
“De werkonzekerheid. Zelfs vrouwen die op het hoogste niveau spelen, moeten een diploma achter de hand hebben. Daarom volg ik communicatiemanagement aan de Arteveldehogeschool in Gent. Mannelijke voetbalploegen krijgen ook altijd voorrang. Dat merk ik zelfs hier. De club waardeert en respecteert ons, maar we zijn geen prioriteit. Zo mogen we niet trainen op een terrein waar daarna de U19-jongens moeten spelen. Dan denk ik: wij zijn toch ook een A-ploeg?”
Is dat onderscheid overal ter wereld zo scherp?
“Nee, onlangs speelden we met de Red Flames vriendschappelijk tegen de VS (de Red Flames verloren met 6-0, nvdr.), het nummer één van de wereld. Het vrouwenvoetbal wordt daar helemaal anders beleefd: de aftrap was één grote show, sponsors als Nike en Adidas waren prominent aanwezig, in de tribunes zaten 22.000 toeschouwers... Dat heb ik in Europa nog nooit gezien. Hun nationale vrouwenvoetbalelftal geniet er de populariteit van de Rode Duivels hier.”
Wie loopt er voorop in Europa?
“Engeland. Zeker Manchester City is een voorbeeld. Ik praat daar vaak over met Tessa (Wullaert, Belgische voetbalster bij Manchester City, nvdr.). Je hebt er één complex voor de mannen en de vrouwen. Daar draait het gewoon om voetbal. Ook Frankrijk, Duitsland en Nederland hebben grote stappen gezet.”
Hinkt België dan achterop?
“De Belgische voetbalbond investeert veel in de Red Flames, maar de Belgische competitie (Super League, nvdr.) wordt nog niet als volwaardig beschouwd. Daarvoor is media-aandacht nodig.”
Onlangs dienden negen clubs een klacht in tegen de Belgische voetbalbond. Volgens hen ligt het beleid niet in lijn met de stijgende professionaliteit in het vrouwenvoetbal.
“Daar kan ik inkomen. Om de waarde van onze competitie op te krikken, zouden we de BeNe League (Belgisch-Nederlandse vrouwenvoetbalcompetitie tussen 2012 en 2015, nvdr.) weer moeten invoeren. Door tegen teams als PSV en Ajax uit te komen, kunnen de Belgische teams hun eigen niveau opkrikken.”
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey.be op 3/5/19
