(PIDMAG) 15 procent van de Belgen leeft in armoede en een derde zou de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen zonder steun van de overheid. PIDMAG zocht en vond drie jongeren die op straat moeten leven. Noodgedwongen of omdat ze daar zelf voor kiezen.
TJ: 21 jaar en straatmuzikant
“Ik was 14 jaar toen ik de eerste keer van huis wegliep. Ik ging een hele zomer bij vrienden logeren tot ik terug naar huis moest. Een jaar later werd ik op straat gezet. Mijn moeder had drankproblemen en kon daardoor wel eens verkeerd reageren. Ik schopte toen ook keet op school en werd al snel geschorst. Toen kwam ik terecht bij BZW (Begeleid Zelfstandig Wonen), daar kon ik een tijdje terecht maar ik werd al vlug doorgestuurd.
Dieptepunten waren er genoeg zoals slapen in het Centraal Station, aangevallen worden voor een sigaret … Jongeren vinden elkaar wel op straat. Bedelaars zeggen je vaak hoe je aan eten en onderdak moet geraken. Zo kom je bijvoorbeeld al snel in ‘t Klooster en bij De Steenhouwer terecht. Dat zijn alleen maar tijdelijke oplossingen. Maar zelfs in een gemeenschap die bestaat uit kansarmen is er veel rivaliteit. Als je wil werken ben je vaak genoodzaakt drugs te dealen of ‘in het zwart’ jobs te zoeken in de bouw of horeca. Wanneer je alleen op straat leeft is het heel gemakkelijk om aan drugs te geraken. Jonge meisjes laten zich meeslepen door oudere junkies en je wilt ook gewoon je zorgen even ontvluchten. Mijn eerste joint rookte ik op de dag dat ik voor het eerst werd geslagen, ik was toen 11.
Het zou tof zijn om het terug wat beter te hebben. Als ik mij nu eens als dakloze zou registreren bijvoorbeeld maar dat is zeer moeilijk. Er komen een hele hoop problemen bij kijken en je wordt al snel terug in dezelfde put geduwd waar je uitkomt. Alleen zijn is het zwaarste. Moest ik morgen wakker worden en met een nieuwe lei kunnen beginnen zou ik graag iets in de sociale sector doen. Iets teruggeven. Mijn motto? Dit land is niet van jullie en de planeet is van ons allemaal.”
Floortje (schuilnaam): 19 jaar, wees.
“Ik ben Floortje, wees, 19 jaar. Zes weken geleden kwam ik in dit kraakpand terecht. Daar ben ik terecht gekomen omdat het appartement waar ik verbleef zich in heel slechte staat bevond. Vroeger had ik nog mijn grootouders maar daar kon ik het niet uithouden. Het is mijn eigen keuze om als een losbol door het leven te gaan. Hoe minder je hebt, hoe minder je mist. Je kan niks winnen of verliezen. Het is niet goed om afhankelijk te worden van dingen. Mensen die op de dool zijn, zoeken elkaar op. Ik volg een opleiding lassen aan TNA. Daarmee zou ik later kunstzinnig bezig kunnen zijn. Zo kan ik ook tekenen, schilderen en gedichten schrijven. Maar of ik er iets mee wil doen of bereiken? Nee niet echt. Misschien denk ik daar ooit anders over maar ik ben blij met wie ik ben.”
Angelo-21 jaar en tegen het systeem
“Je mag er vanuit gaan dat ik heel mijn leven in instellingen heb doorgebracht. Zoals zovelen kom je daarna terecht bij BZW maar dat is vaak niet genoeg. Toen ik niet meer op het appartement van mijn zus terecht kon, mocht ik gaan aankloppen bij het OCMW voor werk. Ik werd al snel ontslagen. Bovendien kreeg ik mijn vakantiegeld niet uitbetaald, alles werd automatisch doorgestort naar de belastingen. Als er niet naar je wordt omgekeken kom je al snel verkeerde mensen tegen, het is een vicieuze cirkel. Dit is nu mijn situatie: ik leef in het klooster, geen recht op werk, dop of daklozenuitkering. Als je nergens ingeschreven of geregistreerd staat, moet je het zelf maar zien uit te vissen. Een gewone werkende mens worden, zou ik zelf niet zien zitten. Om elke dag aan een lopende band schroeven vast te draaien voor een systeem waar ik zelf niet achtersta, is niet voor mij weg gelegd. Mijn motto? Eigenlijk maakt het niet uit wat je doet, zolang je het maar doet met een goed gevoel, ook al doe je niks.”
Voor hulp of vragen kan je terecht bij:
Begeleid Zelfstandig Wonen: http://www.decocon.be/BZW.html
Opvangcentrum De Steenhouwer: http://www.desteenhouwer.be/
‘t Klooster: opvangcentrum Ploegstraat 25, Antwerpen
© 2012 - StampMedia - Erica Michiels
Dit artikel werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Jaargang 0, Nr. 0, p. 7.
Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 04/01/2012
