© Melissa Awouters

Diego Ceusters (23) werkt al enkele jaren als kapper in Genk. Een jaar geleden nam hij de zaak van zijn voormalige bazin over. Sindsdien draait hij zware uren en probeert hij de eindjes aan elkaar te knopen. Het leven van een kapper is zwaar, maar dat heeft hem nooit in de weg gestaan. Al blijkt het als jonge twintiger zeer moeilijk om een eigen zaak op te starten. Tegen eigen zin in, legt hij in juni al de boeken neer

© Melissa Awouters

Volgens de VDAB zijn er wel degelijk voldoende werkzoekenden met de aspiratie om kapper te worden, maar blijken zij vaak niet inzetbaar te zijn. Hun vakkennis is onvoldoende of niet meer up-to-date. Of ze zijn zonder ambitie in die richting beland door het schoolse watervalsysteem. Maar Diego is niet ongemotiveerd in de richting haartooi beland. Hij doet niets liever dan iemand een nieuw kapsel aanmeten. "Ik ben altijd met haren bezig. Als ik bij vrienden ben, vraag ik vaak of ik iets speciaals met hun haren mag doen", zegt hij zelf. "Maar niet iedereen neemt dit beroep zo serieus."

Een kapper moet meer kunnen dan enkel en alleen haren knippen. Wie in een kapperszaak werkt, moet ook beschikken over voldoende sociale en communicatieve vaardigheden. Het is heel belangrijk dat het contact met de klanten volt verloopt. "Als kapper zijn je klanten alles. Je hebt meer nodig dan enkele vrienden die om de paar maanden binnen springen. Om goed te draaien heb je een vaste klandizie nodig die op regelmatige basis langs komen", zegt Diego.

Wat het beroep kapper nog zo moeilijk in te vullen maakt, is de veeleisendheid en de hoge werkdruk. De hele dag rechtstaan en dat doorgaans langer dan de gemiddelde werkdag. "Als kapper draai je best wel lange uren. Je moet ook open zijn op feestdagen en in het weekend, want dan willen de meeste mensen hun haren in de plooi hebben", vult Diego aan.

Spaarrekening van mama en papa

Diego was dolenthousiast toen hij ongeveer een jaar geleden de deuren van zijn eigen zaak kon openen. "Het was een droom die uitkwam", vertelt hij. "Maar in juni, gaan de deuren al weer dicht. Ik heb het geprobeerd, maar ik ben te jong om mezelf in de schulden te werken. Het is heel moeilijk in deze tijd om als jong iemand een zaak te openen, tenzij je een dikke spaarrekening van mama en papa meekrijgt. De rekeningen stapelen zich op en je hoofd is nooit vrij van zorgen."

Hij moet toegeven dat hij andere verwachtingen had toen hij aan dit avontuur begon. "Het is zeer moeilijk om een voldoende groot cliënteel op te bouwen. Ik heb het gevoel dat veel klanten die hier vroeger kwamen, afgehaakt zijn toen ik de zaak overnam. Vooral oudere mensen hebben weinig vertrouwen in mij, omdat ik zo jong ben."

Hij zal zijn zaak ongetwijfeld missen. "Maar hopelijk stop ik niet helemaal met knippen. Als ik merk dat er nog genoeg mensen willen dat ik hun haren doe, kan ik dit eventueel uitvoeren in bijberoep. Als ik af en toe mijn creativiteit op de loop kan laten gaan, ben ik al blij. Dat is uiteindelijk waar ik het voor doe."

© 2017 - StampMedia - Melissa Awouters

===

Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 03/05/2017

vorige volgende