Als je in Sint-Truiden sport zegt, denk je in de eerste plaats aan de Truiense voetbalclub STVV. Al snel volgt dan de naam van Nina Derwael. De Europese kampioene, wereldkampioene en sportvrouw van het jaar in 2018 heeft zichzelf opgewerkt tot een bekende Truienaar. Het succes van de Truiense zorgt er echter ook voor dat andere vedetten de media niet halen. Lien Marguillier van karateclub Tomodachi in Sint-Truiden werd eind september in Londen wereldkampioene karate bij de junioren, maar dat kreeg nauwelijks aandacht.
Lien zelf heeft er geen problemen mee dat Derwael zoveel aandacht krijgt, maar ze vindt wel dat anderen ook meer erkenning verdienen. "Turnen komt nu eenmaal meer in de media dan karate. Er zijn in België nochtans meerdere wereldkampioenen karate in hun eigen leeftijdscategorie en het is jammer dat zij de media niet halen."
Van jaloezie is er echter geen sprake. "Het is natuurlijk heel fijn als je ziet dat je prestaties beloond worden, daarom gun ik Nina die aandacht. Al blijft het wel jammer dat wie wereldkampioene wordt in eigen discipline, die aandacht niet krijgt."
Ook de ouders van Lien zijn niet altijd even tevreden over de geringe aandacht die hun dochter krijgt. "Mijn familie vindt het veel erger dan ikzelf," zegt Lien. "Daarom proberen ze af en toe dingen te regelen waardoor ik meer media- aandacht krijg, maar dat is dan ook enkel in Sint-Truiden."
Marguillier is niet van plan om bij de pakken te blijven zitten. Nu ze die wereldtitel heeft, wil ze die ook niet meer kwijt.
Marguillier is niet van plan om bij de pakken te blijven zitten. Nu ze de wereldtitel heeft, wil ze hem ook niet meer kwijt. "Afgelopen jaar ben ik veel intensiever gaan trainen en daardoor ben ik wereldkampioene geworden. Het is de bedoeling om in de toekomst even hard te blijven trainen zodat ik die titel blijf behouden."
Wereldkampioene word je natuurlijk niet zomaar, hard werken is de boodschap. "Ik merk dat mensen binnen onze club, die minder komen trainen en minder inzet tonen niet dezelfde resultaten behalen. Ik heb bijvoorbeeld op donderdag extra privétraining, waardoor ik nog beter ben geworden."
Marguillier ’s studies zijn voorlopig nog geen struikelblok. "Nu valt alles nog zeer goed te combineren, vooral omdat ik een TSO richting volg. Elke week probeer ik op voorhand in te plannen wanneer ik moet studeren. Voor hogere studies ziet het er wel wat moeilijker uit. In de sport wordt namelijk vaak gezegd dat je jonge talenten niet meer terug ziet wanneer ze verder studeren. Binnen de vijf clubs waar wij nauw mee samenwerken zijn er maar twee mensen die studeren en nog twee keer per week komen trainen."
Na het WK is haar nieuwe doel alvast een nieuwe graad in zwarte band behalen. De zwarte band telt acht dan graden. Daar heeft Marguillier nu de eerste van gehaald. "Mijn volgende doel is om de tweede dan te behalen en misschien daarna nog hogerop te klimmen."
Als ze in de toekomst haar Truiense rivale Derwael van het podium wil stoten, lijkt die nieuwe stap in ieder geval nodig.
