Wat betekent dat nu precies, onthaasting? Ex-monnik Henry Teitelbaum laat mensen stilzitten op de Groenplaats. Frank van Romaey bouwt aan een ‘altruïstische school’. Bart De Bondt probeert mindfulness dan weer in de zakenwereld te introduceren. Drie ‘onthaaste steunpilaren’ getuigen.
Henry Teitelbaum (50) brengt onthaasting op de straat. Hij is een voormalige boeddhistische monnik en de medeorganisator van Silence for Peace: een initiatief dat mensen midden in de stad laat halthouden. Met Teitelbaum op kop gaan mensen in stilte op straat zitten om mild de voorbijrazende wereld te aanschouwen. “Uiteindelijk is het de bedoeling dat de mens ook leert om rustig om te gaan met 25 deadlines. Je kan zelfs mentale rust ervaren middenin de bonkende dancing Café d’Anvers of gewoon op straat.”
Teitelbaum aarzelt echter om zichzelf als een voorbeeld te zien. “Mijn ego zegt dat ik een rolmodel wil zijn, maar mijn nuchtere ik zegt van niet. Uiteindelijk wil ik geen stilte stimuleren vanuit een egotrip.”
Teitelbaum wil wel een zo groot mogelijk publiek bereiken. “Dit jaar gaan we in september op de Groenplaats in Antwerpen zitten. Vorig jaar hebben we drie dagen ononderbroken op het Muntplein in Brussel plaatsgenomen. Het is de bedoeling om de grote massa van verstilling te laten proeven. Iedereen die passeert mag immers meedoen.”
Altruïstische school
Frank van Rompaey (48) koestert de droom om onthaasting en betrokkenheid binnen het onderwijs te brengen. Samen met zijn zielsverwant Kurt Vanoosterweyck introduceert hij een nieuwe mindfulnessbeweging: de altruïstische school. “Het vermogen tot altruïsme zit diep in de mens. Het maakt dat we eenheid voelen met alles om ons heen. We willen bekomen dat jongeren zich niet langer opsluiten in zichzelf, maar zich bewust verbonden voelen met alles en iedereen.”
“In ons curriculum willen we focussen op de bewustwording van kinderen en het alert leven”, gaat van Rompaey verder. “De wiskundeles of de les lichamelijke opvoeding worden rijker als kinderen ze aandachtig volgen.”
Van Rompaey wordt door zijn project een idealist tegen wil en dank. “Wereldverbeteraar worden was niet het vooropgestelde doel, maar je wordt het onvermijdelijk een beetje. Ik wil iets doen om de wereld een betere plek te maken.”
Zakenwereld
Maar ook in de zakenwereld, die op het eerste zicht de antipode lijkt van de bezinningswereld, komen er nieuwe initiatieven. Bart De Bondt (53) probeert in die wereld de voordelen van mindfulness te bepleiten. “In de zakenwereld moet men beseffeen dat tegenslag en ‘het niet fijne’ ook tot het leven behoren. Door mindfulness leer je iedere situatie met mildheid exploreren.”
Een rolmodel genoemd worden, vindt De Bondt te veel eer. “Ik voel me helemaal geen wereldverbeteraar, maar ik heb wel een erg groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik vind het mijn absolute taak om alles wat ik in mij heb op de meest effectieve manier aan anderen te schenken, opdat zij opnieuw zichzelf zouden ontdekken en de kracht ontwikkelen om daar authentiek en onthaast vorm aan te geven.”
Waar De Bondt zelf zijn inspiratie vandaan haalt? “Ik word het meest geïnspireerd door stilstand en stilte.” Met hun gedrieën proberen Teitelbaum, Van Rompaey en De Bondt een betere en bewustere wereld te creëren. Waar de mens zich ook begeeft, op straat, in het onderwijs of in de zakenwereld, hij doet er goed aan om aandachtig en in het moment te leven, is de raad die ze geven. De mens die haastig en ondoordacht zijn weg door het leven baant, is gedoemd om over zijn eigen benen te struikelen.
Dit artikel werd gepubliceerd door Newsmonkey op 22/06/2017
