Tina Verleysen (33) uit Haaltert werkte in de thuiszorg, maar kan omwille van fibromyalgie haar job niet langer uitoefenen. Nu werkt ze aan haar eigen project, The bodeylovery Project, waarmee ze diversiteit en authenticiteit in beeld wil brengen. “Ik vind body positivity en self love enorm belangrijk, en hoop dan ook via deze weg, samen met andere activisten, een verschil te kunnen maken op dat vlak. Samen Vlaanderen wat mooier maken, da’s mijn missie.”
Tina: “Body positivity betekent voor mij… Positief zijn over je lichaam, zoals de term zelf zegt. Voor mij is dat een heel moeilijke reis geweest. Vanaf de puberteit tot de leeftijd van 32 jaar heb ik mijn eigen lichaam gehaat: vaak gedieet, intensief gesport en zelfs een borstoperatie ondergaan, omdat ik mijn borsten te groot vond. Kortom, ik was nooit tevreden. Na de geboorte van mijn jongste zoon ben ik achttien kilo afgevallen, waardoor ik rond mijn buik met heel wat overtollig vel kwam te zitten, waar ik met sporten niet vanaf geraakte. Toen heb ik een buikwandcorrectie laten uitvoeren, nog geen jaar na de geboorte van mijn zoon. In eerste instantie was ik blij met het resultaat, maar dat gevoel bleef niet duren.
Ook al begon ik datzelfde jaar ook nog met mijn gezondheid te sukkelen, ik bleef mezelf tot het uiterste pushen. Mijn gezondheid ging er snel op achteruit, ik was langer en vaker (lees: maandenlang) afwezig op het werk, de pijn en de vermoeidheid werden erger… En geen enkele arts die iets vond. Na twee jaar onderzoeken bleek ik chronisch ziek te zijn. Ik heb fybromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom, migraine en prikkelbare darmsyndroom. Dat nieuws heeft me doen nadenken over mijn leven, en al snel kwam ik tot de conclusie dat ik zo niet verder kon, omdat ik er alleen maar ziek en ongelukkig van werd.
Op die momenten dat ik mijn eigen lichaam haatte, had ik zelf ook wat meer body positivity kunnen gebruiken. Ik had toen niet de juiste vrienden rondom me: vaak waren die heel slank, enorm sportief en dus megastrak. Er leek in deze wereld letterlijk en figuurlijk geen plaats te zijn voor vollere mensen, en sociale media hielpen daar ook niet echt aan mee. Maar sinds kort heb ik een aantal mensen leren kennen die me aanvaarden zoals ik ben: mijn beste vriendin is zelf chronisch ziek, waardoor we elkaar perfect begrijpen. Het voelt alsof we elkaar altijd al gekend hebben.
“Borstverkleining, buikwandcorrectie: ik was nooit tevreden”
Op een bepaald moment stootte ik op een filmpje van Iskra op de metro. Ik vond haar boodschap zo krachtig, dat ik nog andere mensen ben gaan volgen: Ashley Graham, Sharon Grobben en Laura Brioschi, om er maar een paar te noemen. Maar ook Jessica de Block, Love Disfigure, Laura Van der Vorst, Miki Ishiwata, Size Positive, Kilien Natens en Chair Chaude hebben er mee voor gezorgd dat ik mijn eigen project ben gestart.
Door de juiste mensen te volgen ben ik stap voor stap van mezelf gaan houden. Wat een verademing was dat! Ook via mijn eigen project, The Bodylovery Project, heb ik al heel wat mensen leren kennen die me helpen mijn dromen te realiseren. Die mensen hebben me echt ambitieus gemaakt.
Body positivity is niet alleen jezelf graag zien, maar ook andere soorten lichamen appreciëren en kunnen genieten van het leven zonder dat je negatieve zelfbeeld in de weg zit. Uiteindelijk zijn we allemaal mooi op onze eigen, unieke manier. Daar kom ik nu heel erg voor op, omdat ik body shaming beu ben. Als je niet aan het maatschappelijk ideaalbeeld voldoet, dan ben je niet goed genoeg en word je uitgesloten. En dat terwijl we allemaal recht hebben op liefde.
“Door de juiste mensen te volgen, heb ik van mezelf leren houden én ben ik ambitieuzer geworden”
Elke dag stoor ik me meer en meer aan de heersende dieetcultuur, al begint de body positive beweging die toch wat te doorbreken. Ook vollere mensen, chronisch zieken of mensen met een beperking leven vaak gezond, maar hebben nu eenmaal een metabolisme of lichaam dat anders werkt. Wat is daar nu zo erg aan? Gelukkig kan ik die frustratie omzetten in vastberadenheid en ambitie.
Ik maak me nu niet langer druk over wat anderen zouden kunnen denken, ik breek mezelf niet langer af. Integendeel, ik geniet vanaf nu van de kleine dingen, van de kinderen én van mezelf. Voor het eerst heb ik een foto van mezelf in bikini op sociale media gedeeld zonder me daarover te schamen. En dat kleedje op het strand laat ik nu ook uit!
The Bodylovery Project bestaat uiteindelijk nog maar sinds mei, maar ik heb toch nog een paar samenwerkingen in het vooruitzicht, en ben daarnaast een blog gestart. Ik had nooit gedacht om op zo’n korte tijd zo ver te staan. Ik krijg zoveel positieve reacties en steun van mijn volgers, en zonder hen was dit alles nooit gelukt.
“Ik had nooit gedacht om op zo’n korte tijd zo ver te staan.”
Wat ik daarbij dan in beeld wil brengen? Diversiteit en authenticiteit. Zelfliefde en body positivity. Het verschil tussen sociale media en de realiteit. De ‘rauwe’ versie van onszelf, om het maar even zo te zeggen. Ik wil gelijkgestemden bereiken, maar ook mensen die twijfelen aan hun eigenwaarde, die zich niet goed voelen in hun lichaam of dat lichaam niet aanvaarden. Die mensen wil ik uit het sociaal isolement halen waar ze vaak in zitten.”
